วันนี้ ( 9 สิงหาคม 2555) ก่อนจะลงมือทำงาน ผมได้เข้าไปนั่งอ่านกระทู้ ได้เห็นแนวความคิดที่ คิดว่าบรรเจิด (สำหรับผมนะ) กับคำพูดที่ว่า "ลงมือให้น้อย คิดให้มาก" ทำให้ผมได้คิด อะไรบางอย่าง ผมกำลังทำอะไรอยู่? และ ผมกำลังคิดอะไรอยู่? เป็นคำถามที่ผมเอง ก็ยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่เจอ ผมใช้คำว่าไม่เจอนะคับ ไม่ใช่ตอบไม่ได้ ในแต่ละวัน ผมคิดหลายเรื่อง ทำหลายอย่าง และสิ่งที่คิด และ ลงมือทำ ก็ยังไม่สัมฤทธิ์ผลอย่างที่ตั้งเป้าไว้ ผมอาจจะคิดผิด ก็ได้ ทั้งหมดนั้น ผมคิดของผมคนเดียว คิดเอง และ ลงมือทำด้วยตัวเอง ไม่ปรึกษา ใคร
หลายวันก่อน ก็ อ่านเจอกระทู้ที่น่าสนใจ(มาก) กระทู้หนึ่ง หัวข้อกระทู้ผมจำไม่ได้แล้ว แต่ ได้รับรู้ว่า คนจีน ที่ว่า มีประชากรมากที่สุดในโลก มีคนระดับเศรษฐี มากมาย แค่ คนยิว มีประชากรน้อยกว่า แต่ มีคนระดับเศรษฐี มากกว่าคนจีน หลายเท่าตัว ด้วยปรัชญาการค้า ของชาวยิว ที่แตกต่างจากชาวจีน อย่างสุดโต่ง ชาวจีน เน้น กำไรน้อย ขายมาก เมื่อขายได้มากๆ กำไร ก็จะมากตามสัดส่วนที่ขายได้ แต่ ชาวยิว เน้น ขายน้อย กำไรมาก เป็นแนวคิดที่ช่างแตกต่างอย่างสิ้นเชิง จริงๆ สำหรับผม
ถึงตรงนี้ ผมก็ได้คิด ผมมีเป้าหมายชัดเจน แต่การปฏิบัติและลงมือทำ ผมสรุปด้วยมาตรฐานของตัวเองได้แล้วว่า ผมให้เวลากับความคิดของตัวเองน้อยเกินไป ทั้งที่ความคิดนั้น มันยังไม่ลงตัว เรียกว่า ฝืนทำทั้งที่ยังไม่พร้อมนั่นเอง
การเดินทางยังไม่สิ้นสุด เหนื่อยก็หยุดพัก รวบรวมพลังลุกขึ้นมา แล้วเดินต่อไป
ใจสู้ซะอย่าง จริงมั้ยครับ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)