เหตุผล ของคนไม่ค่อยพูด(มาก)

แต่ละคนเกิดมา มีบุคคลิก นิสัย การดำรงชีวิต การใ้ช้ชีวิตประจำวัน ล้วนมีความแตกต่างกัน บางคน นิสัยเหมือนหรือคล้ายกัน คุยกัน ถูกคอ คบกันเป็นเพื่อนเป็นสหาย บางคน นิสัยแตกต่าง แต่ก็ยังคบกันได้ ที่ร้ายไปกว่านั้น บางคน นิสัย แตกต่างกัน ความเห็นต่างกันโดยสิ้นเชิง คบกันไม่ได้เลยก็มี เยอะอีกต่างหาก

โดยส่วนตัว ผมเป็นคน ไม่ค่อยพูด พูดน้อย หลายคนบอกว่า คนพูดน้อย แต่ต่อยหนัก อาจจะจริงก็ได้ ในความเป็นจริง ผมก็มีเหตุผลส่วนตัวที่ไม่ต้องการจะพูดอะไรมาก คงเป็นเพราะ คนที่ผมจะพูดด้วย อาจจะไม่พยายามเข้าใจผม หรือ เพราะผมพูดแล้ว เขาไม่รู้เรื่องก็เป็นได้ เป็นต้นว่า ตอนที่ผมยังเป็นลูกน้องเขา เป็นพนักงานธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ที่ บางครั้ง ไม่สามารถหลีกเลี่ยงความผิดพลาดได้ ผมจะโดน ทั้งบ่น ทั้งด่า สารพัด ผมก็ไม่ได้เก็บมาคิดมากอะไร เพราะผมพลาดเองจริงๆ แต่พอมาเป็นหัวหน้าคน ลูกน้องทำพลาด ผมไม่เคยบ่น หรือด่า เลย ได้แ่ต่บอกว่า ให้ระวัง คราวหน้าต้องระมัดระวังมากกว่า เท่านั้นเอง เหตุผลส่วนตัวที่ผมทำแบบนี้กับลูกน้องผม เพราะว่า สิ่งที่มันพลาดพลั้งไป ผมไปบ่น ไปด่า แล้่วเจ้าความผิดพลาดนั้น มาจะหายหรือเปล่า ก็ไม่ ผมกลับคิดไปอีกทางนึง ผมจะแก้ปัญหานั้นยังไงดี ผมจะมีทางออกของความผิดพลาดนั้นยังไง นี่คือสิ่งที่ผมคิด แต่ไม่พูดออกมา ผมจะนิ่งๆ พิจารณาความผิดพลาด แล้วลงมือ แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าที่เกิดขึ้น

บางครั้งลูกน้องทำกาแฟหกใส่เอกสารสำคัญ หันมาขอโทษ ขอโพย  ผมก็ได้แต่บอกว่า ไม่เป็นไร เพราะด่าไป บ่นไป กาแฟก็ยังเปียกเอกสารสำคัญของบริษัท อยู่ดี แล้วผมจะบ่น จะด่าทำไมล่ะ เมื่อมันไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นเลย นอกจาก จะเช็ดกาแฟ ผึ่งแดดผึ่งลม ให้เอกสารแห้ง เท่านั้นเอง