ไม่มีชื่อเรื่อง (หนาว)

ข่าวเล่าว่า ปี 2553 จะหนาว มากกว่าปี ก่อนๆ หรือจะเรียกได้ว่า หนาวที่สุด ในรอบหลายปี ก่อนที่ลมหนาวจะมาเยือน สัญญานเตือนว่า ฤดูหนาว กำลังจะมาถึง สำหรับผม ผมจะสังเกตุแมลงปอ เมื่อไหร่ ที่ผมเห็นฝูงแมลงปอบินว่อนไปมา หลังจากที่ฝูงแมลงปอ หายไป ไม่นาน ลมหนาวก็มา เป็นอย่างนี้ทุกปี คนต่างจังหวัด  จะสามารถพบเห็นแมลงปอได้ แต่ในเมืองกรุง ไมู่้รู้ว่าจะเคยเห็นกันบ้างหรือเปล่า

คนเมืองกรุง จะรู้หรือเปล่า ว่าลมหนาว ที่ต่างจังหวัด นั้น มันหนาวเหน็บขนาดไหน ตั้งแต่มาอาศัยอยู่ในเมืองกรุง เกือบยี่สิบปี ไม่เคยได้สัมผัสหน้าหนาวที่ว่า หนาวเหน็บเลยซักครั้งเดียว ไม่เหมือนต่างจังหวัด ขนาด ลมหายใจเป็นไอเย็น ออกมา เหมือนในหนังเลย สมัยเด็กๆ หน้าหนาวมาทีไร ผมจะสนุกมากๆ เพราะผมสามารถพ่นควันออกจากปากได้โดยไม่ต้องสูบบุหรี่

กองฟางในอดีตเป็นเพียงภาพในความทรงจำ ปัจจุับันฟางจะมัดเป็นฟ่อน หรือไม่ก็ทิ้งไปตอนที่รถเกี่ยวข้าวพ่นฟางออกมาจัดเรียงให้เป็นรูปทรงโดมมีเสาตรงกลางแทบจะไม่มีให้เห็นเลย เด็กสมัยใหม่คงไม่รู้จักการหลบภัยหนาวเข้าไปนอนในกองฟางข้าวแน่ๆ ไม่ว่าจะหนาวขนาดใหน มุดเข้าไปนอนในกองฟางสุดแสนจะอบอุ่นเป็นภูมิปัญญาชาวบ้านขนาดแท้ในการแก้หนาวของคนในชนบท