แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ ไร้สาระ แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ ไร้สาระ แสดงบทความทั้งหมด

ข่าวบันเทิงทีวีไทย ให้อะไรมากกว่าข่าวบันเทิง

ข่าวบันเทิงที่ทาง ทีวีไทย นำเสนอ ให้ดู ก่อนข่าวในพระราชสำนัก เป็นข่าวบันเทิงที่แตกต่างจาก ทีวี ช่อง อื่น เป็นอย่างมาก ดูแล้ว ชอบ ประทับใจ เพราะมีหลายเรื่องราว ที่ไม่รู้ เช่น ประวัติศาสต์ งานศิลปะ งานนำเสนอ สารคดี แม้แต่ การแสดงดนตรีการกุศล ก็หาดูได้ ทาง ข่าวบันเทิง ช่อง ทีวีไทย

ส่วนข่าวบันเทิง ช่อง 3 ช่อง 5 ช่อง 7 หรือแม้แต่ช่อง 9 ดูแล้ว ไม่เป็นที่ประทับใจ เป็นข่าวที่น่าเบื่อมากๆ ในความคิดเห็นส่วนตัวของผม คนอื่นจะคิดเห็นยังไง ผมไม่รู้

สาเหตุที่ไม่ประทับใจ คือ ข่าวบันเทิง สามสี่ช่องที่ว่า นำเสนอแต่ เรื่อง ราวของ ดารา นักร้อง นักแสดง ผมเข้าใจ คนพวกนี้ มีชื่อเสียง เป็นที่รู้จักของคนในประเทศเป็นอย่างมาก พอคนพวกนี้ ทะเลาะกัน เลิกรักกัน ไม่กินเส้นกัน หย่าร้างกัน ไอ้เรื่องพวกนี้ ผมว่าเป็นเรื่องปกติที่สามารถเกิดขึ้นได้กับมนุษย์ทุกคน แล้วทำใม เราต้องไป ใส่ใจ อยากรับรู้เรื่องราวส่วนตัวของคนพวกนี้ด้วยล่ะ ไม่เข้าใจ หรือว่า ธรรมชาติของมนุษย์ขี้เหม็น ชอบ สอดรู้สอดเห็นเรื่องส่วนตัวคนอื่น น่าจะใช่

ผู้ประกาศข่าวบันเทิง ช่อง 3 ช่อง 7 ช่อง 9 การแต่งกาย ดูดีหน่อย แต่ช่อง 5 นี่แหละ เป็นอะไร ที่ขัดความรู้สึกเป็นอย่างมาก บางครั้ง นำเสนอข่าวบันเทิง ยังต้องเซ็นเซอร์ ร่องนมผู้สื่อข่าวเลย

จบแค่นี้ดีกว่า

เพราะแสวงหา ... ถึงได้มา

นั่งดู ฟุตบอลทีมชาติไทยชุดใหญ่ แข่งกับ ทีมชาติมาเลเซีย ผลที่ออกมา เสมอกัน 0-0 วันก่อน ก็เสมอทีมชาติลาว แบบ น่าแพ้ ก่อนหน้านั้น คนไทย มีความฝันว่า อยากจะเห็นบอลทีมชาติไทยชุดใหญ่ ไปแข่งขันฟุตบอลโลกซักครั้ง ฝันนี้คงต้องรอ อีกซัก ร้อยปี ข้างหน้าเป็นอย่างน้อยถึงจะเป็นจริง

ประเทศที่ประสบความสำเร็จในการแข่งขันฟุตบอลโลก นับเอาประเทศที่ผ่านรอบคัดเลือกเข้าไปเล่น ยกเว้นเจ้าภาพจัด ทุกประเทศ ล้วนแสวงหานักฟุตบอลที่เก่งๆ มีความสามารถจริงๆ มาเล่นทีมชาติ ส่วนนักฟุตบอลที่เก่งกาจ ขั้นเทพ นอกจากพรสวรรค์แล้ว เขายังฝึกซ้อมอย่างหนัก เพื่อให้ได้มาซึ่งความใฝ่ฝันอันมีเกียรตินี้ พวกเขาเหล่านั้น เพราะแสวงหา เขาถึงได้มา ในสิ่งที่เขาต้องการ

นั่งดูบอลไทยแ้ล้วเหนื่อยจริงๆ แข่งกับมาเลเซีย สมควรจะแพ้ด้วยซ้ำ ถ้ากองหน้ามาเลเซีย คมกว่านี้หน่อย สใตล์การเล่นของทีมชาติไทย ที่เห็น ได้โค๊ช ต่างชาติ มาสอน การเล่น ยังเป็นแบบเดิม ไม่มีการพัฒนาขึ้น คิดว่า อีก ร้อยปี ข้างหน้า คงเป็นแบบนี้ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงแนวทางการเล่นแน่นอน หลังจากนั้นอีกร้อยปี จะเริ่มพัฒนาขึ้น พอสามร้อยปีผ่านไป ทีมชาติไทยคงมีโอกาสได้เล่นบอลโลกซักที

ดีใจ ... ที่ได้เจอ

ในหนึ่งวันเราได้พบเจอ คนมากมาย หลายคน ดีใจ ที่ไ้ด้เจอ และอีกหลายคน ไม่อยากเจอ เป็นเรื่องปกติ ขนาดเหรียญ ยังมีสองด้านเลย ธนบัตร ยังมีสองด้าน มีมืด มีสว่าง ชีวิต ก็ไม่ต่างกันหรอก มีทั้งด้านมืด และด้านสว่าง ขึ้นอยู่กับว่า ใครจะเลือกให้คนอื่นเห็นด้านไหนมากกว่าเท่านั้น

ไปถึงที่ทำงาน เจ้าน้ำแข็ง เจ้าน้ำตาล และเจ้าก๋องแ๋ก๋ง จะดีใจ ที่ไ้ด้เจอผม มันจะกระดิกหาง วิ่งมารับถึงหน้าประตูเลยทีเดียว ชื่อทั้งหมดที่กล่าวถึีง เป็น สุนัข (ภาษาสุภาพ) เรียกกันติดปาก ก็หมา นี่แหละครับ ง่ายดี

เจ้าสามตัว นี้จะไม่ดีใจได้ไง ก็ผมให้ ข้าว ทุกวัน ลืมไป ยัง หนุ่มน้อย กับ สาวน้อย อีก สองตัว แล้วก็ แม่สาวน้อย แม่ของ หนุ่มน้อย อีกตัว แม่นมอีกตัว หมดแล้ว ที่เลี้ยงไว้ มีเท่านี้ หนุ่มน้อย กับสาวน้อย เป็น แมวพันธ์ไทย แม่ของสาวน้อย กับ หนุ่มน้อย เป็นแมวพันธ์ไทย ที่พลัดหลงเข้ามาในที่ทำงานผม เห็๋นครั้งแรก มีแผลเหวอะหวะ เต็มหลังเลย น่าสงสาร ก็เลย ให้ข้าวให้น้ำ เลี้ยงไว้เลย ผ่านไปไม่นาน ก็ ให้ลูกมา สองตัว คือ สาวน้อยกับหนุ่มน้อย ส่วนแม่นม ก็แมวพันธ์ไทยอีกนั่นแหละ เอามาจากโรงงาน ลายเสือ ผมก็เรียกเจ้าเสือ สาวน้อยกับหนุ่มน้อย ถูกแม่ผลักใส ก็มากินนมเจ้าเสือแทน

ทุกครั้งที่เข้าไปทำงาน เจ้าพวกนี้จะดีใจที่ได้เจอผม จะพากันออกมารับ หมาสามตัว แมวอีกสี่จะวิ่งล้อมหน้าล้อมหลังเพราะความดีใจ หรือเพราะหิวก็ไม่รู้ ผมก็มีความสุขกับหมา แมวพวกนี้นะครับ ตั้งแต่เลี้ยงหมา กับแมว ที่ทำงาน เจ้านี้ไม่ทะเลาะกันเลย เล่นกันสนุกสนานมาก เห็นแล้วก็รู้สึกดี หมา แมว มันยังปรองดองกันได้

แต่ทำใม คนแท้ๆ ยังต้องมีเหตุในการปรองดองกันด้วย ไม่เข้าใจจริงๆ

จุดเริ่มต้น

ยังคิดไม่ออก ว่าจะเขียนอะไรดี
สำหรับ blog นี้ ทำเพื่อ อะไร ยังไม่รู้เลย
สงสัย นึกอยากจะทำ ก็ ทำ เล่นๆ ไป (อาจเป็นได้)


คงเป็นเพราะ ช่วงนี้ สมอง ทำงานไม่เต็มประสิทธิภาพ
หรือไม่ก็ ถูกใช้งาน หนัก เกินไป  จึงได้คิดทำ Blog นี้ ขึ้นมา


เผื่อ จะมีความคิด ใหม่ๆ ดีๆ เกิดขึ้น บ้างก็ได้


อยากเขียนอะไร ก็เขียน อยากทำอะไร ก็ทำ
นึกไม่ออก ก็มาเขียน ในนี้ละกัน


เขียนเท่านี้แหละ ไว้เขียนใหม่ ใน ก้าวที่สองละกัน